Nederland – Engeland 2-0: Van Wely en Ernst triomferen

Er is een tijd geweest waarin de rivaliteit tussen de Nederlandse en de Engelse schakers buitengewoon groot was. Ging het op een Olympiade slecht met de Nederlandse ploeg, dan viel daarmee te leven als de onderlinge wedstrijd tegen het perfide Albion maar werd gewonnen. Nog altijd geldt de 4-0 nederlaag tegen Engeland in 1982 in Luzern als het absolute dieptepunt in de Nederlandse olympiadegeschiedenis.

Het Heite toernooi is geen teamwedstrijd en de 0-2 nederlaag van Sadler en McShane tegen de Nederlandse tandem Van Wely/Ernst mag beslist niet gezien worden als een kleine herstelbetaling voor het leed van Luzern. Maar een opmerkelijk resultaat is het wel. Zo vaak gebeurt het niet dat twee van Engelands sterkste schakers in dezelfde ronde verliezen van twee Nederlandse grootmeesters.

Van Wely zette een forse stap op weg naar een tweede toernooizege in Wolvega (en een tweede paard) door Sadler te verslaan in een uitstekende partij. Hij kreeg wat hulp van zijn tegenstander, die zich lelijk vergiste met 29 … Le8, waardoor een inferieure stand op slag vrijwel hopeloos werd. Het enige vlekje op Loeks prestatie was de gemiste onmiddellijke winst in de volgende stelling:

Wit speelde hier 28. Da6, wat na 28 … Ta7 29. Dd3 Txa4 30. Pf3 h6 31. Dc3 Taa8 32. De5 ruim voldoende was om te winnen. Toch zou het aardig zijn geweest als hij in de diagramstelling de mokerslag 28. Pc4!! (28 … Pxc4 29. Dxc7 Txc7 30. Txb8+ of 28 … dxc4 29. Lxb7) had gevonden. Ongetwijfeld zou Sadler onmiddellijk hebben opgegeven.

Zo mogelijk nog meer tevreden dan Van Wely was Sipke Ernst, die in een vermakelijke aanvalspartij de koning van Luke McShane in een matnet ving. In de commentaarzaal maakte Ernst eerst een rondedansje, gevolgd door een paar pirouettes voor hij met gepaste trots en groot plezier de zetten van de partij aan het publiek toonde.

Na een mislukte opening stond McShane aan de rand van de afgrond in de volgende stelling:

Zeer in aanmerking komt 20 … d4 (21. e4 Te7 of 21. Pc5 Te8) maar ook de door zwart gekozen zet komt zeer in aanmerking: 20 … Te8 21. Txc6 Tce7 22. Txf6 d4!

Dat was de bedoeling. Als de toren op f6 wijkt, volgt 22 … dxe3, waarna wits koning in groot gevaar is. 23. Tf4 dxe3

24. Dd3?

Valt het wit kwalijk te nemen dat hij minder goed verdedigt dan een computer? Houdini geeft zonder blikken of blozen aan dat het remise zal worden na 24. h4 Dd5 25. fxe3 Txe3+ 26. Kf2 h5. Na wits laatste zet is het afgelopen. 24 … exf2+ 25. Kxf2 Te1! 26. Te4 T8xe4 27. fxe4 Dh4+ 28. Kg2 Dg5+ 29. Dg3 Dd2+ 30. Kh3 Dd7+ 31. Kg2 Te2+

‘Valt het u ook op dat de zwarte stukken voorbeeldig samenwerken?’, zei Ernst in de commentaarzaal. 32. Kf3 Dd3+ 33. Kg4 Dxe4+ 34. Kh5 Df5+

Wit gaf op. Het is mat in drie.

In de schaduw van Nederland – Engeland eindigde de partij Fridman – Sokolov tot verdriet van de zwartspeler zonder veel spanningen in remise. Soms werkt de stelling of de tegenstander niet mee om groots en meeslepend te kunnen schaken.

Verslag: Gert Ligterink